چرا باید این همه کابل داده بخریم؟

انواع زیادی از کابل های شارژ تلفن همراه وجود دارد که امروزه در بازار جهانی نیستند.انتهای کابل شارژ متصل به تلفن همراه عمدتا دارای سه رابط تلفن همراه اندروید، موبایل اپل و موبایل قدیمی است.نام آنها USB-Micro، USB-C و USB-lightning است.در انتهای سر شارژر، رابط به USB-C و USB Type-A تقسیم می شود.شکل مربعی دارد و نمی توان آن را به جلو و عقب وارد کرد.

رابط ویدیویی روی پروژکتور عمدتاً به HDMI و VGA قدیمی تقسیم می شود.بر روی مانیتور کامپیوتر، یک رابط سیگنال ویدئویی به نام DP (Display Port) نیز وجود دارد.

در سپتامبر سال جاری، کمیسیون اروپا یک پیشنهاد قانونی جدید را اعلام کرد، به این امید که انواع رابط شارژ دستگاه های الکترونیکی قابل حمل مانند گوشی های هوشمند و رایانه های لوحی را ظرف دو سال یکسان کند و رابط USB-C به استانداردی رایج برای دستگاه های الکترونیکی در جهان تبدیل شود. اتحادیه اروپادر ماه اکتبر، گرگ جوسویاک، معاون بازاریابی اپل در سراسر جهان، در مصاحبه ای گفت که اپل باید از پورت USB-C در آیفون استفاده کند.
در این مرحله، زمانی که همه رابط‌ها در USB-C یکپارچه می‌شوند، ممکن است با مشکلی مواجه شویم - استاندارد رابط USB بیش از حد نامرتب است!
در سال 2017، استاندارد رابط USB به USB 3.2 ارتقا یافت و آخرین نسخه رابط USB می تواند داده ها را با سرعت 20 گیگابیت بر ثانیه انتقال دهد - این چیز خوبی است، اما
l تغییر نام USB 3.1 Gen 1 (یعنی USB 3.0) به USB 3.2 Gen 1، با حداکثر سرعت 5 گیگابیت در ثانیه.
l تغییر نام USB 3.1 Gen 2 به USB 3.2 Gen 2، با حداکثر نرخ 10 گیگابیت بر ثانیه و اضافه شدن پشتیبانی USB-C برای این حالت.
l حالت انتقال جدید اضافه شده USB 3.2 Gen 2×2 نام دارد که حداکثر سرعت آن 20 گیگابیت بر ثانیه است.این حالت فقط از USB-C پشتیبانی می کند و از رابط سنتی USB Type-A پشتیبانی نمی کند.

بعداً مهندسانی که استاندارد USB را فرموله کردند احساس کردند که اکثر مردم نمی توانند استاندارد نامگذاری USB را درک کنند و نامگذاری حالت انتقال را اضافه کردند.
l USB 1.0 (1.5 مگابیت در ثانیه) کم سرعت نامیده می شود.
l USB 1.0 (12 مگابیت در ثانیه) با نام Full Speed.
l USB 2.0 (480 مگابیت در ثانیه) به نام High Speed.
l USB 3.2 Gen 1 (5 گیگابیت در ثانیه، که قبلاً USB 3.1 Gen 1 نامیده می شد، قبلاً USB 3.0 نامیده می شد) Super Speed ​​نامیده می شود.
l USB 3.2 Gen 2 (10 گیگابیت در ثانیه، که قبلاً USB 3.1 Gen 2 نامیده می شد) Super Speed+ نامیده می شود.
l USB 3.2 Gen 2×2 (20 گیگابیت بر ثانیه) نامی مشابه با Super Speed+ دارد.
 
اگرچه نام رابط USB بسیار گیج کننده است، اما سرعت رابط آن بهبود یافته است.USB-IF برنامه هایی برای اجازه دادن به USB برای انتقال سیگنال های ویدئویی دارد و آنها قصد دارند رابط پورت نمایش (رابط DP) را در USB-C یکپارچه کنند.اجازه دهید کابل داده USB واقعاً یک خط را برای انتقال همه سیگنال ها درک کند.
 
اما USB-C فقط یک رابط فیزیکی است و مشخص نیست که چه پروتکل انتقال سیگنال روی آن اجرا می شود.چندین نسخه از هر پروتکل وجود دارد که می تواند روی USB-C منتقل شود و هر نسخه تفاوت های کم و بیش دارد:
DP دارای DP 1.2، DP 1.4 و DP 2.0 است (اکنون DP 2.0 به DP 2.1 تغییر نام داده است).
MHL دارای MHL 1.0، MHL 2.0، MHL 3.0 و superMHL 1.0 است.
Thunderbolt دارای Thunderbolt 3 و Thunderbolt 4 (پهنای باند داده 40 Gbps) است.
HDMI فقط دارای HDMI 1.4b است (خود رابط HDMI نیز بسیار گیج کننده است).
VirtualLink فقط دارای VirtualLink 1.0 است.
 
علاوه بر این، کابل‌های USB-C لزوماً از همه این پروتکل‌ها پشتیبانی نمی‌کنند و استانداردهای پشتیبانی شده توسط تجهیزات جانبی رایانه متفاوت است.

در 18 اکتبر سال جاری، USB-IF سرانجام نامگذاری USB را این بار ساده کرد.
USB 3.2 Gen 1 به USB 5Gbps با پهنای باند 5Gbps تغییر نام داد.
USB 3.2 Gen 2 به USB 10Gbps با پهنای باند 10Gbps تغییر نام داد.
USB 3.2 Gen 2×2 به USB 20Gbps با پهنای باند 20Gbps تغییر نام داد.
USB4 اصلی با پهنای باند 40 گیگابیت بر ثانیه به USB 40Gbps تغییر نام داد.
استانداردی که به تازگی معرفی شده USB 80Gbps نام دارد و دارای پهنای باند 80Gbps است.

USB همه رابط ها را یکپارچه می کند، که چشم انداز زیبایی است، اما یک مشکل بی سابقه را نیز به همراه دارد - همان رابط عملکردهای متفاوتی دارد.یک کابل USB-C، پروتکلی که روی آن اجرا می شود ممکن است Thunderbolt 4 باشد که تنها 2 سال پیش راه اندازی شد، یا ممکن است USB 2.0 بیش از 20 سال پیش باشد.کابل‌های USB-C مختلف ممکن است ساختار داخلی متفاوتی داشته باشند، اما ظاهر آنها تقریباً یکسان است.
 
بنابراین، حتی اگر شکل تمام رابط‌های جانبی رایانه را در USB-C یکسان کنیم، ممکن است برج بابل از رابط‌های کامپیوتری واقعاً ایجاد نشود.